Column - Shoe confessions: the one mistake everyone makes


© a fashion girl
Killer heels - literally
 
 ***Nederlandse versie onder de Engelse tekst en de tweede foto*** 


Maybe you saw me walking by in Antwerp Central Station past Thursday. Correction: maybe you saw me hobble by at the pace of a not so dapper octogenairian. The reason wasn't an intensive workout resembling a marathon, nor a 'death walk' (a yearly 100 km walk in the city of Bornem in Belgium - crazy, right!?) nor an unfortunate fall during a bike ride in the city jungle. No, it was something much more common than that: wrong shoes.

To create a perfect #ootd (oufit of the day - for the non-Instagrammers) for a one day citytrip to Paris, I decided to choose a pair of burgundy heels from my - granted - considerable shoe collection. The fact that I hadn't worn these shoes before, didn't seem like a huge risk. I didn't need to break in heels from this designer. His creations were always comfortable - ah, how delightfully naive I was at the moment. I'd already darted around happily for a week in Florence in another pair of his. A calculated risk, if you will.

The fact that these heels were a little tight when putting them on, should have made me see the light. But no. Did I tell you that I can be stubborn? These killer heels lived up to their name though. As in: my heel was being skinned alive. Never before did I fully understand the horror of this medieval torture technique. The result after eight hours of strolling around the Triangle d'or: an open blister of 7 by 7 cm on my left heel. Surprisingly my right foot was reasonably okay.

I can hear you think:"Then why didn't you buy another pair of shoes in Paris?" That doesn't seem like too huge a punishment for a fashionista. I can only say that I should have. But (excuses, excuses) it only got really bad towards the end of my one day trip. Too late to buy shoes (that I would still like - always a fashionista) and catch my Thalys ride home. I did however get an omen of the impending doom during the day. The fact that the patent leather stilletos - not the easiest shoes to wear - they gave me in the Lanvin boutique when trying on a dress, were a lot more comfortable than my own shoes, should have made me pause and think. At thát moment I still had time to find a new pair of comfortable shoes which I liked. But no, stubborn again. The burgundy heels I chose to wear, went so good with my look and already elicited compliments from a Parisian stylist and a shoe designer. You have to pay a price for beauty...

(Between brackets a confession: I did buy a pair of other shoes in Paris, ankle boots with a stiletto heel, that were quite comfortable. But I didn't want to damage the heel on the subway and they were a little less perfect with my outfit. Ah, sweet stubbornness and vanity!)

At first glance this appears to be a fashionista problem par excellence. But the funny part is that probably almost everyone has made this mistake or will in the future. Maybe for different reasons, but still. When hobbling to my train ride home in the Antwerp station, I got talking to a sporty man, who confided in me that he had also experienced this problem once. No, not with high heels and for aesthetic reasons, but with hiking boots and prompted by economical insight. He went to Italy to go hiking in the mountains and decided to buy new hiking boots there because they are cheaper in la bella Italia. Going for a hike in previously unworn boots, it's just as foolish as wearing new heels for an eight hour citytrip...

So whether you are a fashionista, nature lover, drag queen, citytripper or sporty person, and whether you are driven by vanity or frugality: never ever wear previously unworn shoes when you are going to walk a lot. Not when it is your finest pair. Not when they are really comfortable (it's not going to stay that way). Not when your only other option are worn out shoes. Never! And an extra tip (cause you are going to do it anyway): always take enough Compeed patches and bandages with you. More than one package. Really. 

For the fashion lovers wondering what will happen to the burgundy killer heels: they are going to the second hand circuit. Maybe for someone else they will walk like a dream.


 
© a fashion girl
These stiletto heels were a lot more comfortable. With me on the picture: the amazing Sylvain.
Deze stiletto-hakken waren een pak comfortabeler. Bij me op de foto: de fantastische Sylvain.


Misschien heb je me donderdagavond in het station Antwerpen-Centraal van niveau -2 naar +1 zien gaan. Correctie: je zal me eerder hebben zien strompelen aan het tempo van een niet meer zo kwieke tachtigjarige. De reden daarvoor was geen intensieve work-outsessie met marathonallures, geen Bornemse dodentocht of ongelukkige val met de fiets in de stadsjungle. Het was veel banaler dan dat: verkeerde schoenen.

Om de perfecte #ootd (oufit of the day – voor de niet-Instagrammers) te creëren voor een dagje Parijs, koos ik uit mijn uitgebreide schoenencollectie een paar bordeaux hoge hakken die ik nog nooit eerder had gedragen. Dat leek me geen onoverkomelijk obstakel, schoenen van die ontwerper hoefde ik immers niet in te lopen. Die zaten altijd als gegoten – hoe heerlijk naïef was ik op dat moment nog. Ik had in een ander paar van hem al zeven dagen vrolijk rondgedarteld in Firenze zonder probleem. Een berekend risico dus.

Dat deze schoenen wat krap zaten bij het aandoen, had me beter tot inkeer gebracht. Maar neen hoor, zo koppig ben ik dan ook weer wel. Deze killer heels deden hun naam echter eer aan. Als in: mijn hiel werd levend gevild. Nooit eerder begreep ik ten volle hoe erg die middeleeuwse straf moet geweest zijn. Het resultaat na acht uur rondhossen in de Triangle d'Or: een open blaar van 7 op 7 cm op mijn linkerhiel. Verbazingwekkend genoeg was mijn rechtervoet redelijk intact. 

Ik hoor je al denken:"Waarom heb je dan in Parijs geen nieuwe schoenen gekocht?". Dat lijkt op zich immers geen straf voor een fashionista. Ik had dat beter wel gedaan.  Maar (excuses, excuses) het werd pas echt erg op het einde van mijn citytripje van een dag. Te laat dus om nog schoenen te kopen (die me redelijk zouden bevallen – ik blijf een fashionista) en mijn Thalys te halen. Ik had nochtans voortekenen van het naderend onheil gekregen gedurende de dag. Het feit dat de lakleren stilettoschoenen – niet de makkelijkste schoenen om te dragen - die ze me ’s middags in de Lanvin-boetiek gaven om bij een jurkje te passen beter zaten dan het paar dat ik aanhad, zou me het licht moeten hebben doen zien. Toén had ik nog tijd genoeg om een paar leuke andere schoenen te vinden. Maar neen: koppig alom. De uitgekozen schoenen gingen perfect bij mijn outfit en hadden me al complimentjes van een Parijse stylist en een schoenenontwerpster opgeleverd. Wie mooi wil zijn…  

(Tussen haakjes een bekentenis, ik héb nieuwe schoenen gekocht in Parijs, enkellaarsjes met een stilettohak die nochtans comfortabel zaten. Maar ik wilde die niet beschadigen op de metro of door mijn open blaar en ze gingen niet zo goed bij mijn outfit. Koppig, moi?) 

Dit lijkt een fashionista-probleem bij uitstek, ingegeven door ijdelheid. Maar het grappige is dat waarschijnlijk iedereen deze fout al eens heeft gemaakt of nog zal maken, al is het misschien om andere redenen. In het station had ik - al strompelend - een gesprekje met een sportieve man, die me toevertrouwde me dat hij dit ook al had ervaren. Neen, niet met hoge hakken en omwille van esthetische redenen, maar wel met bergschoenen en gedreven door economisch inzicht. Hij ging rondtrekken in de Italiaanse bergen en besloot in Italië nieuwe wandelschoenen te kopen omdat die daar goedkoper zijn. Met daarvoor ongedragen schoenen een bergwandeling maken, het blijkt even pijnlijk te zijn als met nieuwe hakken acht uur rond te lopen in Parijs... 


Dus of je nu een fashionista, natuurliefhebber, drag queen, citytripper of sportieveling bent, en of je nu gedreven wordt door esthetische of economische motieven: doe nooit voorheen ongedragen schoenen aan als je erop uit trekt en veel gaat stappen. Neen, ook niet als ze makkelijk zitten (dat gaat niet zo blijven). Niet als het je mooiste paar is. Niet als je anders een afgetrapt paar moet aandoen. Nooit! En een extra tip - omdat je het toch ooit gaat doen: neem altijd genoeg Compeed en pleisters mee. Meer dan één pakje. Echt!

Voor de modeliefhebbers die zich afvragen wat er met die bordeaux killer heels gaat gebeuren: die gaan naar het tweedehandscircuit. Misschien loopt iemand anders erin als op wolkjes.
 

Reacties

  1. The ball drive motors, lead screws, and amplifier circuit make up the CNC machine’s driving system. The MCU provides the amplifier circuit with the alerts (i.e., place and speed) from each axis. While CNC machines may need obtained their start within the Nineteen Fifties, the expertise is consistently Direct CNC evolving, and new, simpler machines are continually coming onto the market.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts