In de kijker: En-Ya Vandenhende - Van 100% naar 0% polyester
Tijdens de modeshow van de Antwerpse academie toonde En-Ya Vandenhende haar collectie Heritage. De stuks hielden het midden tussen minimalisme en glamour. Ik ontmoette de ontwerpster in juli, na de drukte van de modeshow. De rush om de collectie af te krijgen en de jurybeoordelingen zijn voor haar voorbij, maar nu begint het echte leven. "Ik ontwerp voor de herfst-/wintercollectie van 2012 - 2013 een eigen collectie voor het Belgische label Essentiel," vertelt En-Ya, "Ook mijn handtassen komen in productie en kan je binnenkort bestellen op
www.enyavandenhende.com ."'
Vertel wat over jezelf?
Ik ben dus En-Ya Vandenhende, 22 jaar (°1988) uit Sint-Niklaas. Mode heeft de laatste vier jaar mijn leven opgeslorpt, veel tijd voor andere hobby's of bezigheden had ik niet. Mijn studie was mijn passie - anders zou ik het ook niet volgehouden hebben. Voor mijn studies was ik ook erg bezig met fotografie, maar dat heb ik even on hold gezet. Al komt die passie voor fotografie wel terug in mijn afstudeercollectie Heritage. Dat boeit me aan mode: ik kan er veel van mijn andere interesses in kwijt.
Van waar komt je naam? Niet meteen courant voor een meisje uit Sint-Niklaas.
Daar hangt een heel verhaal aan vast. En-Ya is een Ierse naam uit een Keltisch dialect. Toen mijn moeder zwanger was van mij, waren mijn ouders er negen maanden lang van overtuigd dat ik een jongen zou worden. Ze hadden dus alleen jongensnamen bedacht. Toen ik geboren werd moesten ze op zoek naar een meisjesnaam. En-Ya, een zangeres uit de jaren 80, had toen een hit op de radio. Mijn ouders vonden die naam wel leuk, en dus werd ik naar haar vernoemd.
Hoe lang ben je al in mode geïnteresseerd?
Toen ik 14 à 15 jaar was, begon het studeren wat te wringen. Ik voelde me niet meer echt thuis op school en zocht dus andere interesses op. Zo kwam ik terecht aan de academie van Sint-Niklaas. Ik heb toen het culturele ontdekt: kunst, literatuur, fotografie, mode... Daardoor werd ik gemotiveerd om mijn humaniora verder te zetten op het Sint-Lucas in Gent. Uiteindelijk ben ik dan aan de Antwerpse Modeacademie beland. Dat was geen gemakkelijke beslissing voor mij. Ik heb het nogal moeilijk met keuzes maken: als je voor één ding gaat, betekent dat dat er andere zaken wegvallen. Maar gelukkig kan ik -zoals ik al zei- veel van mijn andere interesses in mode kwijt.
Zie je een evolutie in je eigen collecties? En hoe definieer je jouw eigenheid, jouw eigen stijl?
Voor mij zijn de drie collecties die ik aan de academie creëerde compleet verschillend. Al herkennen anderen wel duidelijk mijn eigen stijl doorheen de drie collecties. Natuurlijk heb ik een grote evolutie doorgemaakt. Mijn eigen stijl is in feite minimalistisch, ik houd niet van overbodige dingen. Ik maak telkens stukken die alleen maar doen waarvoor ze ontworpen zijn, dus geen vijf knopen als drie knopen genoeg zijn. Het is functioneel ontworpen.
Wat was je eerste collectie aan de academie?
Mijn collectie in het tweede jaar was heel erg scifi. In die periode waren grote merken zoals Prada en Givenchy erg serieus bezig met science fiction. Ik wou dat op de hak nemen. Mijn collectie bestond volledig uit polyester. Als er iemand een lucifer op de catwalk zou gesmeten hebben, stond de hele boel in brand. De collectie was erg opvallend, maar tegelijkertijd ook minimalistisch. Ik zocht de grens van wat mooi en lelijk was op. Mode is op zoek naar een perfecte esthetiek, maar die vind je alleen als je ook dingen in vraag durft te stellen.
Je volgende collectie was helemaal anders?
In het derde jaar is mijn collectie ontstaan vanuit een samenwerking met het Ballet van Vlaanderen. Ik heb vroeger trouwens zelf ook gedanst, maar geen ballet, meer jazz, breakdance... De collectie was gebaseerd op lifts die balletdansers uitvoeren. Om de stukken uit te werken verdiepte in me in architectuur, meer bepaald in de perspectiefregel die gebruikt wordt bij beelden op kathedralen en hoge gebouwen. Wist je dat het hoofd, de torso en de handen van die beelden buiten proportie zijn? Ze worden vergroot opdat alles er goed uitziet wanneer je van beneden naar boven kijkt. Zou je die beelden van op ooghoogte bekijken, zouden ze er heel raar uitzien. De uiteindelijke show met lifts was uiteindelijk meer performance dan een modecollectie.
Die twee collecties waren experimenten, waarmee ik grenzen opzocht. Ze verdwijnen uit het oog (naar de zolder van mijn ouderlijk huis) maar niet uit mijn hart. Ik doe ze ook niet weg, ze zijn immers een deel van mijn evolutie - mijn mama zou dat trouwens ook niet willen!
En je afstudeercollectie, Heritage?
Dit was de eerste collectie waarmee ik meer het evenwicht opzocht tussen commercieel maar toch 'ontworpen'. Het moesten echte stukken zijn. Ik gebruikte materialen zoals leer, wol, jeans, fluweel, zijde, metal mesh - maar helemaal geen polyester. Dus je kan zeggen dat ik geëvolueerd ben van 100% naar 0% polyester. De rode draad is hier ook weer dat de collectie minimalistisch en functioneel ontworpen is. Dat zie je ook aan de accessoires: zo is er een clutch met een uitsparing om je hand door te steken en het metalen accent aan de clutch kan je gebruiken als spiegel om je lippenstift bij te werken. De laptopcase heeft vier leren bevestigingen om je vingers door te steken (zoals de vingers van een handschoen), zo kan je die gemakkelijk dragen. Er waren ook handschoenen met mouwophouders ingewerkt. En zo zaten er wel meer klassieke elementen in mijn collectie: vandaar ook de naam Heritage.
Wat inspireerde je voor jouw afstudeercollectie?
Zwart-witfotografie was mijn uitgangspunt. Zo bouwde ik ook mijn show op van donkere silhouetten naar lichte. Contrast en slagschaduwen waarbij de schaduw bijna een extra figuur wordt in het beeld, inspireerden me verder. Het silhouet en de vorm zijn heel belangrijk voor mij. In bijna elk ontwerp zit asymmetrie. Zo probeer ik de schaduwen tot uiting te brengen. Accessoires en kledingstukken worden geïntegreerd: een sjaal die vastzit aan een tas, een jurk die overgaat in een smokingjasje, een rok die overgaat in een broek...
De kleuren koos ik op basis van analoge foto's die niet ontwikkeld werden in een donkere kamer maar in een verlichte ruimte. Veel zwart, grijs...met subtiele nuances.
Wat betekent deze collectie voor jou?
De collectie is voor mij niet alleen het einde van mijn tijd aan de academie, maar tegelijk ook het begin van mijn verdere leven. Nu kon ik me nog een laatste keer uitleven zonder rekening te houden met klanten en alles doen: kleding, maar ook handtassen, riemen, brillen... Accessoires zijn erg belangrijk voor me.
Het Belgische brillenmerk Theo gaat een zonnebril uit Heritage in productie brengen?
Ja, maar het duurt nog een tijdje voor die er effectief gaat zijn. Een productieproces duurt behoorlijk lang. Het duurde zelfs enkele maanden om de prototypes voor de show te maken.
Wat is mode voor jou?
Goh, dat is een moeilijke vraag... Mode is iets dat onder uw vel kruipt, je offert er veel voor op, maar het voelt niet zo. Het is streven naar een perfecte vorm, naar schoonheid. Maar dat is voor iedereen anders. Ik ben nog steeds op zoek. Die zoektocht is ook waarom mijn drie collecties zo verschillend zijn. Schoonheid verandert ook voortdurend. Mode is een balans tussen conceptueel en commercieel. Ook die lijn verschuift continu. Daarom dat mode ook verandert.
En wat is mode echt niet volgens jou?
Mode is niet het 'creaclub-concept': leren patronen maken, naaien,... Mode gaat er niet om dat je het stappenplan volgt, al moet je de technieken natuurlijk beheersen. Maar het is veel meer dan dat. Je moet een gevoel voor mode hebben.
Zou je jouw eigen collectie dragen?
Ik zou alles van mijn afstudeercollectie dragen! Ik wou met Heritage een ultieme garderobe voor mezelf creëren. Ik vertrok van de vraag wat ik zelf graag draag. Dat zijn dan ook de basisstukken in mijn collectie. Ik houd van een pure stijl die functioneel ontworpen is, zonder overbodige details. Stukken die gewoon doen waarvoor ze gemaakt zijn.
Draag je jouw eigen stuks ook effectief zelf?
Mijn accessoires wel. Om mijn eigen kleding te dragen is er toch nog een barrière. Het kan ook erg arrogant over komen om dat te doen. Met mijn afstudeercollectie is het nu ook de eerste keer dat het mogelijk is om mijn eigen ontwerpen te dragen. Met mijn vorige collecties was dat niet mogelijk. Maar ik moet dus nog leren om mijn eigen ontwerpen te dragen, en dat terwijl ze deels vanuit mijn eigen ultieme garderobe gegroeid zijn.
Wat is dan je eigen kledingstijl?
Ik heb een heel eclectische stijl. Ik draag graag iets oversized zoals een veel te groot herenhemd, maar ik tut me ook vaak op met hoge hakken en kleedjes.
Wat is je favoriete kledingstuk?
Een leren stretch T-shirt. Veel mensen vinden het lelijk en te jaren 70, maar het is leuk om te dragen, het voelt aangenaam aan.
Hoe zie je jouw toekomst?
Ik ben de jongste die dit jaar is afgestudeerd aan de academie. Ik wil nog veel zien en leren en me niet te hard vastpinnen. Veel mensen definiëren mijn ontwerpstijl als 'typisch Belgisch'. Maar ik wil nog niet meteen in België blijven. Ik wil nu nog veel verschillende ervaringen opdoen.
Is er een iconisch stuk dat je graag zelf ontworpen zou hebben?
Ja, een jurk van Yves Saint Laurent: een eenvoudige zwarte jurk met een roze silhouet van een been. De jurk doet heel surrealistisch aan, YSL speelde met vorm en silhouet. Je ziet niks, alles is bedekt maar toch is het heel suggestief.
Verder heb ik een echte schoenenfetisj. Ik vind de heruitgave van iconische stuks van Ferragamo geweldig. De originele ontwerpen werden gedragen door Marilyn Monroe, Peggy Guggenheim...Je kan nu dus in feite een museumstuk in huis halen.
Comfort of stijl?
Stijl: je bent je eigen visitekaartje, zeker als je in de creatieve sector werkt.
Opvallen of schoonheid?
Beide. Puur en mooi komt niet altijd over op de catwalk. Het heeft ook te maken met hoe je jezelf wil profileren. Opvallen kan op een manier die schoonheid uitstraalt. Wat mooi is, hangt ook van je eigen perspectief af. Sommigen vinden misschien dat Hussein Chalayan wil opvallen wanneer hij lichtjes in zijn kledingstukken verwerkt, terwijl anderen vinden dat hij schoonheid tot uiting brengt.
Karl Lagerfeld of Hussein Chalayan?
Lagerfeld. Omdat hij als ontwerper een sterke visie heeft en het vermogen heeft om zich in een icoon als Coco Chanel te verplaatsen. De collecties die hij ontwerpt, hebben nog steeds dezelfde vibe als degene die Chanel zelf ontwierp. En dat ligt niet aan het gebruik van pareltjes of tweed. Hij brengt een integer beeld van de persoonlijkheid van Coco en gaat er waardig mee om.
Werken bij Givenchy als assistent of je eigen collectie ontwerpen voor Zara?
Dan kies ik toch voor werken bij Givenchy. Hoe kan je een eigen collectie ontwerpen als je nog geen ervaring of commercieel inzicht hebt? Liever een job waarin je misschien niet 100% mag doen wat je wil maar waarin je veel kan leren als je je ogen en oren openhoudt. Dan weet je hoe je het later zelf kan doen. De echte leerschool begint nu.
Ballerina's of hakken?
Hakken, zonder twijfel. Ik voel me niet goed zonder. Ik heb meer dan 60 paar schoenen en maar 4 of 5 paar daarvan zijn plat.
Kleding of accessoires ontwerpen?
Moeilijk...nu zou ik voor accessoires kiezen, later wil ik ook kleding ontwerpen.
Wat vind je van de uitspraak van Viktor & Rolf "For us fashion is an antidote to reality."
Uit die quote blijkt de sprookjesachtige visie van V&R, hun kleren zijn vaak bigger than life. Voor mij leunt mode meer aan bij de realiteit. Je wil dat mensen je stuks dragen. Langs de andere kant wil je ook dat ze het bewaren voor een speciale gebeurtenis zodat het een betekenis krijgt. Ik geloof dat mensen nog investeren in een kledingstuk voor een gebeurtenis en dat stuk koesteren.
Het gebeurt bij mezelf vaak dat ik kleren één keer draag en dat er dan emoties inzitten die eraan verbonden blijven. Daardoor draag ik dat kledingstuk daarna niet meer.
www.enyavandenhende.com ."'
| foto: a fashion girl Heritage door En-Ya Vandenhende |
| foto: a fashion girl Heritage door En-Ya Vandenhende |
Vertel wat over jezelf?
Ik ben dus En-Ya Vandenhende, 22 jaar (°1988) uit Sint-Niklaas. Mode heeft de laatste vier jaar mijn leven opgeslorpt, veel tijd voor andere hobby's of bezigheden had ik niet. Mijn studie was mijn passie - anders zou ik het ook niet volgehouden hebben. Voor mijn studies was ik ook erg bezig met fotografie, maar dat heb ik even on hold gezet. Al komt die passie voor fotografie wel terug in mijn afstudeercollectie Heritage. Dat boeit me aan mode: ik kan er veel van mijn andere interesses in kwijt.
Van waar komt je naam? Niet meteen courant voor een meisje uit Sint-Niklaas.
Daar hangt een heel verhaal aan vast. En-Ya is een Ierse naam uit een Keltisch dialect. Toen mijn moeder zwanger was van mij, waren mijn ouders er negen maanden lang van overtuigd dat ik een jongen zou worden. Ze hadden dus alleen jongensnamen bedacht. Toen ik geboren werd moesten ze op zoek naar een meisjesnaam. En-Ya, een zangeres uit de jaren 80, had toen een hit op de radio. Mijn ouders vonden die naam wel leuk, en dus werd ik naar haar vernoemd.
 |
| collection Heritage by En-Ya Vandenhende photography by Ronald Stoops |
Hoe lang ben je al in mode geïnteresseerd?
Toen ik 14 à 15 jaar was, begon het studeren wat te wringen. Ik voelde me niet meer echt thuis op school en zocht dus andere interesses op. Zo kwam ik terecht aan de academie van Sint-Niklaas. Ik heb toen het culturele ontdekt: kunst, literatuur, fotografie, mode... Daardoor werd ik gemotiveerd om mijn humaniora verder te zetten op het Sint-Lucas in Gent. Uiteindelijk ben ik dan aan de Antwerpse Modeacademie beland. Dat was geen gemakkelijke beslissing voor mij. Ik heb het nogal moeilijk met keuzes maken: als je voor één ding gaat, betekent dat dat er andere zaken wegvallen. Maar gelukkig kan ik -zoals ik al zei- veel van mijn andere interesses in mode kwijt.
Zie je een evolutie in je eigen collecties? En hoe definieer je jouw eigenheid, jouw eigen stijl?
Voor mij zijn de drie collecties die ik aan de academie creëerde compleet verschillend. Al herkennen anderen wel duidelijk mijn eigen stijl doorheen de drie collecties. Natuurlijk heb ik een grote evolutie doorgemaakt. Mijn eigen stijl is in feite minimalistisch, ik houd niet van overbodige dingen. Ik maak telkens stukken die alleen maar doen waarvoor ze ontworpen zijn, dus geen vijf knopen als drie knopen genoeg zijn. Het is functioneel ontworpen.
 |
| collection XXXX by En-Ya Vandenhende photography by Jens Mollenvanger |
Wat was je eerste collectie aan de academie?
Mijn collectie in het tweede jaar was heel erg scifi. In die periode waren grote merken zoals Prada en Givenchy erg serieus bezig met science fiction. Ik wou dat op de hak nemen. Mijn collectie bestond volledig uit polyester. Als er iemand een lucifer op de catwalk zou gesmeten hebben, stond de hele boel in brand. De collectie was erg opvallend, maar tegelijkertijd ook minimalistisch. Ik zocht de grens van wat mooi en lelijk was op. Mode is op zoek naar een perfecte esthetiek, maar die vind je alleen als je ook dingen in vraag durft te stellen.
 |
| collection XXXXX by En-Ya Vandenhende photography by Jens Mollenvanger |
| foto: a fashion girl En-Ya showt een zonnebril uit haar collectie tweede bachelor. |
Je volgende collectie was helemaal anders?
In het derde jaar is mijn collectie ontstaan vanuit een samenwerking met het Ballet van Vlaanderen. Ik heb vroeger trouwens zelf ook gedanst, maar geen ballet, meer jazz, breakdance... De collectie was gebaseerd op lifts die balletdansers uitvoeren. Om de stukken uit te werken verdiepte in me in architectuur, meer bepaald in de perspectiefregel die gebruikt wordt bij beelden op kathedralen en hoge gebouwen. Wist je dat het hoofd, de torso en de handen van die beelden buiten proportie zijn? Ze worden vergroot opdat alles er goed uitziet wanneer je van beneden naar boven kijkt. Zou je die beelden van op ooghoogte bekijken, zouden ze er heel raar uitzien. De uiteindelijke show met lifts was uiteindelijk meer performance dan een modecollectie.
 |
| collection Vista dal Basso by En-Ya Vandenhende |
 |
| collection Vista dal Basso by En-Ya Vandenhende |
Die twee collecties waren experimenten, waarmee ik grenzen opzocht. Ze verdwijnen uit het oog (naar de zolder van mijn ouderlijk huis) maar niet uit mijn hart. Ik doe ze ook niet weg, ze zijn immers een deel van mijn evolutie - mijn mama zou dat trouwens ook niet willen!
En je afstudeercollectie, Heritage?
Dit was de eerste collectie waarmee ik meer het evenwicht opzocht tussen commercieel maar toch 'ontworpen'. Het moesten echte stukken zijn. Ik gebruikte materialen zoals leer, wol, jeans, fluweel, zijde, metal mesh - maar helemaal geen polyester. Dus je kan zeggen dat ik geëvolueerd ben van 100% naar 0% polyester. De rode draad is hier ook weer dat de collectie minimalistisch en functioneel ontworpen is. Dat zie je ook aan de accessoires: zo is er een clutch met een uitsparing om je hand door te steken en het metalen accent aan de clutch kan je gebruiken als spiegel om je lippenstift bij te werken. De laptopcase heeft vier leren bevestigingen om je vingers door te steken (zoals de vingers van een handschoen), zo kan je die gemakkelijk dragen. Er waren ook handschoenen met mouwophouders ingewerkt. En zo zaten er wel meer klassieke elementen in mijn collectie: vandaar ook de naam Heritage.
 |
| collection Heritage by En-Ya Vandenhende photography by Ronald Stoops |
Wat inspireerde je voor jouw afstudeercollectie?
Zwart-witfotografie was mijn uitgangspunt. Zo bouwde ik ook mijn show op van donkere silhouetten naar lichte. Contrast en slagschaduwen waarbij de schaduw bijna een extra figuur wordt in het beeld, inspireerden me verder. Het silhouet en de vorm zijn heel belangrijk voor mij. In bijna elk ontwerp zit asymmetrie. Zo probeer ik de schaduwen tot uiting te brengen. Accessoires en kledingstukken worden geïntegreerd: een sjaal die vastzit aan een tas, een jurk die overgaat in een smokingjasje, een rok die overgaat in een broek...
De kleuren koos ik op basis van analoge foto's die niet ontwikkeld werden in een donkere kamer maar in een verlichte ruimte. Veel zwart, grijs...met subtiele nuances.
 |
| collection Heritage by En-Ya Vandenhende Photography by Tim Lebacq location: Studiospace Antwerp |
 |
| collection Heritage by En-Ya Vandenhende Photography by Tim Lebacq location: Studiospace Antwerp |
Wat betekent deze collectie voor jou?
De collectie is voor mij niet alleen het einde van mijn tijd aan de academie, maar tegelijk ook het begin van mijn verdere leven. Nu kon ik me nog een laatste keer uitleven zonder rekening te houden met klanten en alles doen: kleding, maar ook handtassen, riemen, brillen... Accessoires zijn erg belangrijk voor me.
Het Belgische brillenmerk Theo gaat een zonnebril uit Heritage in productie brengen?
Ja, maar het duurt nog een tijdje voor die er effectief gaat zijn. Een productieproces duurt behoorlijk lang. Het duurde zelfs enkele maanden om de prototypes voor de show te maken.
 |
| collection Heritage by En-Ya Vandenhende Photography by Tim Lebacq location: Studiospace Antwerp |
Wat is mode voor jou?
Goh, dat is een moeilijke vraag... Mode is iets dat onder uw vel kruipt, je offert er veel voor op, maar het voelt niet zo. Het is streven naar een perfecte vorm, naar schoonheid. Maar dat is voor iedereen anders. Ik ben nog steeds op zoek. Die zoektocht is ook waarom mijn drie collecties zo verschillend zijn. Schoonheid verandert ook voortdurend. Mode is een balans tussen conceptueel en commercieel. Ook die lijn verschuift continu. Daarom dat mode ook verandert.
En wat is mode echt niet volgens jou?
Mode is niet het 'creaclub-concept': leren patronen maken, naaien,... Mode gaat er niet om dat je het stappenplan volgt, al moet je de technieken natuurlijk beheersen. Maar het is veel meer dan dat. Je moet een gevoel voor mode hebben.
Zou je jouw eigen collectie dragen?
Ik zou alles van mijn afstudeercollectie dragen! Ik wou met Heritage een ultieme garderobe voor mezelf creëren. Ik vertrok van de vraag wat ik zelf graag draag. Dat zijn dan ook de basisstukken in mijn collectie. Ik houd van een pure stijl die functioneel ontworpen is, zonder overbodige details. Stukken die gewoon doen waarvoor ze gemaakt zijn.
Draag je jouw eigen stuks ook effectief zelf?
Mijn accessoires wel. Om mijn eigen kleding te dragen is er toch nog een barrière. Het kan ook erg arrogant over komen om dat te doen. Met mijn afstudeercollectie is het nu ook de eerste keer dat het mogelijk is om mijn eigen ontwerpen te dragen. Met mijn vorige collecties was dat niet mogelijk. Maar ik moet dus nog leren om mijn eigen ontwerpen te dragen, en dat terwijl ze deels vanuit mijn eigen ultieme garderobe gegroeid zijn.
 |
| collection Heritage by En-Ya Vandenhende photography by Ronald Stoops |
Wat is dan je eigen kledingstijl?
Ik heb een heel eclectische stijl. Ik draag graag iets oversized zoals een veel te groot herenhemd, maar ik tut me ook vaak op met hoge hakken en kleedjes.
Wat is je favoriete kledingstuk?
Een leren stretch T-shirt. Veel mensen vinden het lelijk en te jaren 70, maar het is leuk om te dragen, het voelt aangenaam aan.
Hoe zie je jouw toekomst?
Ik ben de jongste die dit jaar is afgestudeerd aan de academie. Ik wil nog veel zien en leren en me niet te hard vastpinnen. Veel mensen definiëren mijn ontwerpstijl als 'typisch Belgisch'. Maar ik wil nog niet meteen in België blijven. Ik wil nu nog veel verschillende ervaringen opdoen.
Is er een iconisch stuk dat je graag zelf ontworpen zou hebben?
Ja, een jurk van Yves Saint Laurent: een eenvoudige zwarte jurk met een roze silhouet van een been. De jurk doet heel surrealistisch aan, YSL speelde met vorm en silhouet. Je ziet niks, alles is bedekt maar toch is het heel suggestief.
| foto: Jean-Claude Sauer voor Life Magazine, 2 september 1966 |
Verder heb ik een echte schoenenfetisj. Ik vind de heruitgave van iconische stuks van Ferragamo geweldig. De originele ontwerpen werden gedragen door Marilyn Monroe, Peggy Guggenheim...Je kan nu dus in feite een museumstuk in huis halen.
Comfort of stijl?
Stijl: je bent je eigen visitekaartje, zeker als je in de creatieve sector werkt.
Opvallen of schoonheid?
Beide. Puur en mooi komt niet altijd over op de catwalk. Het heeft ook te maken met hoe je jezelf wil profileren. Opvallen kan op een manier die schoonheid uitstraalt. Wat mooi is, hangt ook van je eigen perspectief af. Sommigen vinden misschien dat Hussein Chalayan wil opvallen wanneer hij lichtjes in zijn kledingstukken verwerkt, terwijl anderen vinden dat hij schoonheid tot uiting brengt.
Karl Lagerfeld of Hussein Chalayan?
Lagerfeld. Omdat hij als ontwerper een sterke visie heeft en het vermogen heeft om zich in een icoon als Coco Chanel te verplaatsen. De collecties die hij ontwerpt, hebben nog steeds dezelfde vibe als degene die Chanel zelf ontwierp. En dat ligt niet aan het gebruik van pareltjes of tweed. Hij brengt een integer beeld van de persoonlijkheid van Coco en gaat er waardig mee om.
 |
| collection Heritage by En-Ya Vandenhende Photography by Tim Lebacq location: Studiospace Antwerp |
Werken bij Givenchy als assistent of je eigen collectie ontwerpen voor Zara?
Dan kies ik toch voor werken bij Givenchy. Hoe kan je een eigen collectie ontwerpen als je nog geen ervaring of commercieel inzicht hebt? Liever een job waarin je misschien niet 100% mag doen wat je wil maar waarin je veel kan leren als je je ogen en oren openhoudt. Dan weet je hoe je het later zelf kan doen. De echte leerschool begint nu.
Ballerina's of hakken?
Hakken, zonder twijfel. Ik voel me niet goed zonder. Ik heb meer dan 60 paar schoenen en maar 4 of 5 paar daarvan zijn plat.
Kleding of accessoires ontwerpen?
Moeilijk...nu zou ik voor accessoires kiezen, later wil ik ook kleding ontwerpen.
Wat vind je van de uitspraak van Viktor & Rolf "For us fashion is an antidote to reality."
Uit die quote blijkt de sprookjesachtige visie van V&R, hun kleren zijn vaak bigger than life. Voor mij leunt mode meer aan bij de realiteit. Je wil dat mensen je stuks dragen. Langs de andere kant wil je ook dat ze het bewaren voor een speciale gebeurtenis zodat het een betekenis krijgt. Ik geloof dat mensen nog investeren in een kledingstuk voor een gebeurtenis en dat stuk koesteren.
Het gebeurt bij mezelf vaak dat ik kleren één keer draag en dat er dan emoties inzitten die eraan verbonden blijven. Daardoor draag ik dat kledingstuk daarna niet meer.
Reacties
Een reactie posten